Twee torens

                                                                        

Ik wandel meanders van een beek,

veraf de torens in het dorp

die onderweg zijn naar elkaar,

een oude en een jongere gestalte.

                                                                          

De loop van het water zal ze weer scheiden.

Waar ijsvogels schuilen en fluiten

ervaar ik soms wat er beweegt in mij,

nog ongestemde tonen en kleuren.

                                                                       

Al wat er leeft bleef in de seizoenen,

winterse somberheid voorjaarstuimel

zomerlicht of herfstwoede op weg

                                                                                

naar de klank van een zeldzaam uur

waarin men een prelude hoort,

verwonnen tijd, een carillon dat speelt.

                                                                                      

Marinus,

maart 2012

Geplaatst in gedichten, Mooie dagen | Tags: , , , | Plaats een reactie

In de Peel

Bij de turfput 2

 

Woest landschap dat nu fraai

ons de adem beneemt

laag na laag werden de eeuwen

er onbegaanbaar neergelegd.

                                                   

Kraanvogels rusten er

als zij in het voor- en najaar

hun lange vluchten maken,

voorbij de winter, naar hun dans.

                                                          

Vergeten werkers staken ’s zomers turf

hadden nauwelijks goesting

in hun korte leven hier.

                                                                            

Waar nu het water heerst

zijn zij verrimpeld voor hun tijd

in dagelijkse stoet voorbijgegaan.

 

Maarten ‘Marinus’ van Kessel,

maart 2011

Geplaatst in gedichten | Tags: | Plaats een reactie

Sneeuwland

Colette in de Provence

De man met de lier bezingt bij het vuur
wat de zomer hem bracht op het land,
in de winterse nacht schuilt
een sneeuwland dat dwarrelt

naar kale aarde, waar de tuin was
voor het kind dat werd belaagd
om wat het zonder weten zocht
in een labyrint van losgezongen dagen.

Woede werd achtergelaten
kleurige waaiers openden zich
als begin van nieuwe levenspaden.

Het lied klinkt nog zo helder na
op weg door het sneeuwwitte duister
waarin de vertolker huiswaarts gaat.

Maarten ‘Marinus’ van Kessel,

februari 2012

Geplaatst in gedichten | Tags: , | Plaats een reactie

Winterstromen

 

De trein kruist brede winterstromen

onder laag hangend zwerk

dat aangelicht door late middagzon

het land van de geleden tijd bestrijkt

   

Jong en vrij was ik er 

onder de appelbomen, elders

was  slechts een karig zijn

in het kille spoor van somber leven

  

De mensen van het dijkdorp

voerden  een verbeten strijd

die hen uit  gaarden haalde

naar een fabriek van stof en steen

   

Een nieuwe brug voert mij mee 

uit de toon die mij daar bereikte 

Deze zonsondergang is een herinnering

die  zoekt naar een heldere nacht.

 

  

Maarten ‘Marinus’ van Kessel

januari 2012

Geplaatst in gedichten | Tags: , | Plaats een reactie

Verdwenen eiland

 

De grote uitbreiding van het Rotterdamse havengebied  veranderde het eiland Rozenburg vanaf de jaren vijftig ingrijpend. De 400 inwoners van het oude dorp Blankenburg moesten wijken en in 1964 verdween het vogelreservaat De Beer (900 ha).

 

Rozenburg

          

De Rotterdamse haven nam alles

wat  sinds eeuwen op het eiland

het dagelijks brood was van gelovigen

in de dorpen en daarbuiten

            

Blankenburgers namen afscheid

eens geborgen in seizoenen

altijd vogels in De Beer

een duinenparadijs ontsliep

      

De jongen die daar nog

zijn droom had willen volgen

strandde in het opgespoten zand

       

zo weerloos waren mensen en natuur

voor landinrichters die tekenden

op een leeg blad zonder herinnering.

       

Maarten van Kessel,

januari 2010

Geplaatst in gedichten | Tags: , | Plaats een reactie

2011 herzien

The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2011 annual report for this blog.

Here’s an excerpt:

A San Francisco cable car holds 60 people. This blog was viewed about 1.100 times in 2011. If it were a cable car, it would take about 18 trips to carry that many people.

Click here to see the complete report.

Geplaatst in gedichten | Plaats een reactie

Kerstnacht

Koning Harold en Bayeux

 

‘s Nachts onderweg zocht ik

de Ster van Bethlehem

die herders naar de kribbe bracht.

 

Ik ging langs silhouetten van

kastelen, volgde donkere glans

op stromend water, en zag

 

aan de bosrand verre lichtjes

blinken in de stad van inschrijving.

Heldere woorden wezen mij de weg

 

naar een verblijf voor deze nacht.

Met een luisterrijk beeld voor ogen

vond ik toch verscholen licht.

 

De morgenster schikte zich

boven nachtverlaten pleinen

in de nevel van de dageraad.

 

Maarten van Kessel,

december 2011

Geplaatst in gedichten | Tags: , , , | Plaats een reactie

Op stal

De winter breekt aan,

de boer ontvangt mij.

 

In de stal bij de koeien

herinner je je het weiland

waarop zij ’s zomers grazen.

Hun zwijgen en starende blik

lijken van de zon te weten

boven de rivier die grasland voedt.

 

Zij wachten gedwee op het voorjaar,

in elke beweging schuilt nu berusting

in de besloten wereld van goot en middenpad.

 

Maarten van Kessel,

november ‘02

Geplaatst in gedichten | Tags: | Plaats een reactie

Landmerk in december

 

 

Landmerk in december (De Plateaux) - kopie

 

  

Een donker landschap schept weer leven,

de oude woorden van december zijn nabij. 

We zijn alleen – geen herders meer – 

nog laat op weg naar onze stad.

 

Veel vogels hebben dit gebied verlaten,

zongen hier in mei hun harba lorifa*.

’s Morgens was ik vroeg opgestaan,

heb toen hun hoge zang gehoord.

 

Een openbrekend wolkendek

laat mij nu schrijven met dit

licht op waar we zwerven, zoekend

 

wat in ons bestaan beklijft.

Verwondering bij de vondst van 

een landmerk dat duisternis verdrijft.

 

Maarten van Kessel

december 2011

 

* refrein bij middeleeuwse troubadours

Geplaatst in gedichten | Tags: , , | Plaats een reactie

Visvijvers

 

 

Onder het wateroppervlak

de vangst van de visser

in vroeger dagen

 

soms wonderbaar terug

in de kleurval van de jaargetijden

de woorden die men ophaalt

uit stilte-archieven

 

voorbij de grens

tussen water en lucht

 

Maarten van Kessel

augustus ’94

Geplaatst in gedichten, Mooie dagen | Tags: | Plaats een reactie