Gezicht op Amsterdam

Het voorland van de nieuwe stad

die om de zuidas draait,

brengt mij ook het beeld dat Huygens schreef

die Amsteldam liet spreken

over zwijgen in verwondering

in de beslotenheid van grachten.

Ben ik de vreemdeling van wie zij droomt?

Een wandelaar in ongerepte stilte

waar vogels kunnen schuilen bij een lang gegraven vaart.


											

Over Marinus te Velde

Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan te geven.
Dit bericht werd geplaatst in gedichten. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s