Auteursarchief: Marinus te Velde

Over Marinus te Velde

Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan te geven.

Winters verleden

Geplaatst op mei 16, 2023 door Marinus te Velde

Originally posted on Marinus te Velde:
Gevaarlijke wereld van smeltend ijs, wintergasten kleumen daar wachtend op voorjaarsluchten. ? Geschonden steden daagden in grijs. De koude ging in versomberd verlangen voorbij aan groene dalen, genoeglijk zijn. Marinus te Velde

Geplaatst in gedichten | Een reactie plaatsen

Winters verleden

Geplaatst op mei 16, 2023 door Marinus te Velde

Gevaarlijke wereld van smeltend ijs, wintergasten kleumen daar wachtend op voorjaarsluchten. Geschonden steden daagden in grijs. De koude ging in … Winters verleden

Geplaatst in gedichten | Een reactie plaatsen

Struinend

Geplaatst op november 17, 2021 door Marinus te Velde

Dagelijks bij het schildersdorp door uiterwaarden struinen, stroomopwaarts, schouwend het landschap wijd en zijd. Aankomen in morgenlicht de bedding voor een aquarel gekozen als couleur locale oud leven op de rivier. Wie hier rondwaart weet schimmen steeds terzijde ongezien nabij … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, landschap | Een reactie plaatsen

Gezicht op Amsterdam

Geplaatst op september 12, 2021 door Marinus te Velde

Het voorland van de nieuwe stad die om de zuidas draait, brengt mij ook het beeld dat Huygens schreef die Amsteldam liet spreken over zwijgen in verwondering in de beslotenheid van grachten. Ben ik de vreemdeling van wie zij droomt? … Lees verder →

Geplaatst in gedichten | Een reactie plaatsen

Prelude

Geplaatst op juli 29, 2021 door Marinus te Velde

Leg aan bij onbedorven land hoor vogels in het groen alsof ze wantij weren een prelude bij gewonnen tijd herscheppend nog wat anders worden zou

Geplaatst in gedichten | Een reactie plaatsen

Leeuweriken

Geplaatst op april 15, 2021 door Marinus te Velde

Hoog boven de heide zingen leeuweriken deze morgen hun voorjaarslied weer bij het verlaten klooster alsof zij ons vergezellen naar gedachten aan komende dagen jij en ik dwalend naderend het negende getij het kleppen van de klok brengt ons naar … Lees verder →

Geplaatst in gedichten | Een reactie plaatsen

Weerzien

Geplaatst op december 15, 2020 door Marinus te Velde

De winter op Apols paneel was haar zo dierbaar.  We hadden woorden gevonden die ons omsluiten zouden. Het nieuwe jaar was aangebroken,  het werk van de schilder weer nabij in wat wij eens elkaar hadden gezegd. Dit landschap zou ons … Lees verder →

Geplaatst in gedichten | Een reactie plaatsen

Getuigen

Geplaatst op augustus 6, 2020 door Marinus te Velde

Van tijd tot tijd heb ik gebouwd aan wat ons resten zou als we niet meer dromen konden zoals in ongerijmde nachten.   Alles zou verloren zijn als men niet tijdig wist waarheen te gaan, een vindplaats voor verborgen krachten.   … Lees verder →

Geplaatst in gedichten | Een reactie plaatsen

Uitzicht

Geplaatst op mei 6, 2020 door Marinus te Velde

  Starend omhoog aan een tuin ontstegen  samen in het prieel  van loof en licht   zwervende wolken verdwenen waar wij zaten  een koepel zonder weerga een schuilplaats in het lange gras Marinus te Velde  

Geplaatst in gedichten | Een reactie plaatsen

Winters verleden

Geplaatst op februari 25, 2020 door Marinus te Velde

Gevaarlijke wereld van smeltend ijs, wintergasten kleumen daar wachtend op voorjaarsluchten.   Geschonden steden daagden in grijs. De koude ging in versomberd verlangen voorbij aan groene dalen, genoeglijk zijn. Marinus te Velde

Geplaatst in gedichten | 2 reacties