Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan mee te geven, dat ik ook zocht in het vele wat ik las.
Sinds enkele jaren ben ik gepensioneerd na een lang onderwijsleven. Over veel wat ik daarnaast ondernam – doorgaans samen met het gezin – , schreef ik van tijd tot tijd wat op, soms dagelijks. Een enkele keer ontstond er een gedicht. Nu ik veel tijd heb, wil ik met oude en nieuwe inspiratie in dit blog wat meer naar buiten treden. Dat stimuleert me tot creatief “hergebruik” van het verleden, wat me steeds nieuwe energie geeft.
Marinus te Velde 