Tagarchief: landmerk

Beachy Head

Geplaatst op oktober 20, 2017 door Marinus te Velde

Waar wij staan brengt het licht langs een slapend baken golfslag in milde gedachten naar de krijtrots, ons  verhaal.   De overtocht naar Albion gaat voort   in taal en tekens van wat ons bewoog verzonken, maar niet verdwenen. Noem het beachy head dat ontwaakt … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, landschap, Mooie dagen, Poëzie | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Vos-oord

Geplaatst op juni 17, 2017 door Marinus te Velde

Een verhaal voert mij mee, onophoudelijk, ik wil het duiden om aan doling te ontkomen als ik de bron niet achterhalen kan.   Dan ben ik in het woud, van een onbehagelijk verleden, waarin ik lege huizen vind die hun … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Hoog en laag in Moresnet*

Geplaatst op maart 20, 2016 door Marinus te Velde

  In het licht van later jaren het hoge spoorwegviaduct bij Moresnet, waar een enkeling nog de toegang kent van zinkmijn Vieille Montagne.                                                       Hier raakt men aan het cabaret van een verdwenen wereld, schepping van een stuurs congres, dat … Lees verder →

Geplaatst in Algemeen, gedichten, Poëzie | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Tanah Lot

Geplaatst op januari 23, 2016 door Marinus te Velde

  Tijdens de vloed, toen  schuimend water Tanah Lot* omstuwde, vreesden  reizigers de samengekomen demonen uit zee en verloren het geloof in wat zij deden.                                                                                                     Onderweg, diep in de nacht een grot vuur en schaduwen het vermoeden van een … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Armenboomgaard

Geplaatst op april 17, 2015 door Marinus te Velde

Een armenboomgaard ziet men zelden. Buitendijks langs het voetpad naar de rivier reiken kale takken zoekend in het voorjaar hemelwaarts.   Een droom van blad en bloei verbloemt wellicht een schrale oogst op komst die verlatenheid herschept tot schoonheid zonder … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

In woorden verzonken

Geplaatst op november 6, 2014 door Marinus te Velde

  Eikentorso’s  uit  vergraven moeras duizenden jaren bewaard in de diepte een houten stonehenge nu bijeengebracht eerste duiding in woorden                                                                                             Ik breng verhullende takken mee die schrik aan zullen jagen als men zich koning waant en heksen heeft vertrouwd. … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Joe’s bridge bij Lommel (B)

Geplaatst op september 23, 2014 door Marinus te Velde

10 september 1944 – 10 september 2014   Bevrijders streden om de brug zie nu de nieuwe bogen die in de zon worden herdoopt met de schaduw op het water                                                                 Onhoorbare stemmen dragen naar het dorp van samenkomst dat … Lees verder →

Geplaatst in Algemeen, gedichten, Poëzie | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Zwaar weer

Geplaatst op juli 27, 2014 door Marinus te Velde

  Boven de verstilde veerdam nadert  zwaar weer nog stroomt de verzonken rivier zomers  langs de sporen van het oude erf de terp in het bewaarde lichte licht   De krachten die de kil venijnig gaan omgeven zijn zichtbaar in … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, landschap, Poëzie | Tags: , , , | Een reactie plaatsen

Zonneboot

Geplaatst op juli 4, 2014 door Marinus te Velde

Een verlaten zonneboot vaart stil op de duisternis aan. Wat voorbijging volgt papieren wetten, niet de loop van het water hier.                                                                                                            Tekens die schuil zullen gaan zijn nog niet verloren voor het licht. Uit de nevelen van de nacht … Lees verder →

Geplaatst in art, gedichten, Poëzie | Tags: , | Een reactie plaatsen

Stilstaan

Geplaatst op mei 13, 2014 door Marinus te Velde

    Stilstaan waar het bijenvolk spreekt hoger honing voor een passant die nabij het kasteel  dagelijks vluchtig  langs de boomgaard gaat.                                                                       Hij weet van de woede waarin zwermen bezweken, tot de morgen  nieuwe zag hangend aan buigende takken. … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , | Een reactie plaatsen