Tag Archives: overdenking

Concertgebouw

Geplaatst op september 6, 2014 door Marinus te Velde

  Concertgebouw, zo luisterrijk, poort naar dierbare ruimte voor zuivere veelstemmigheid                                                                               een symfonie van landschappen en steden, verhalen, schimmen en alles wat verstilt wanneer de finale geklonken heeft.   Marinus te Velde

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , | Plaats een reactie

Zonneboot

Geplaatst op juli 4, 2014 door Marinus te Velde

Een verlaten zonneboot vaart stil op de duisternis aan. Wat voorbijging volgt papieren wetten, niet de loop van het water hier.                                                                                                            Tekens die schuil zullen gaan zijn nog niet verloren voor het licht. Uit de nevelen van de nacht … Lees verder →

Geplaatst in art, gedichten, Poëzie | Tags: , | Plaats een reactie

Stilstaan

Geplaatst op mei 13, 2014 door Marinus te Velde

    Stilstaan waar het bijenvolk spreekt hoger honing voor een passant die nabij het kasteel  dagelijks vluchtig  langs de boomgaard gaat.                                                                       Hij weet van de woede waarin zwermen bezweken, tot de morgen  nieuwe zag hangend aan buigende takken. … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , | Plaats een reactie

Wasven

Geplaatst op maart 22, 2014 door Marinus te Velde

  Het vroege voorjaar brengt me naar het wasven waar helder gezongen wordt bij afgelegen werk. Deze middag waren er Bosnische vrouwen* die valse leuzen wilden wassen van  doeken. Boenen, weken, wrijven, wringen. Onder hun handen vielen stof en tekst … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , | 2 reacties

Leo Vroman (1915–2014)

Geplaatst op februari 23, 2014 door Marinus te Velde

  Op 22 februari overleed de in Gouda geboren dichter en bioloog Leo Vroman. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog vluchtte hij, die van Joodse afkomst was, via Engeland naar Indië. Daar werd hij  later door de Japanners geïnterneerd, … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , | 2 reacties

Weergang

Geplaatst op februari 16, 2014 door Marinus te Velde

Voorbij snoeihout op verslagen gronden gaat een veelbelovend pad. Een orpheus in het achterland maant de speelman voort te gaan.   Nabijheid van een open water brengt vermoedens van een reis… opgeworpen wal met hoger zicht dat indertijd bezongen werd. … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , , , | Plaats een reactie

Om het huis (1)

Geplaatst op november 8, 2013 door Marinus te Velde

  Om het huis zijn herfstdraden naar de pracht van vallende kleuren. De mooiste dagen van een leven rijgen zich opnieuw aaneen, elk jaar weer anders ontkomen aan de leegte van verlies.   Ze raken de hitte van wat was … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , | 4 reacties

Temple d’Amour

Geplaatst op oktober 2, 2013 door Marinus te Velde

  Waar het huis verdwenen is bleef een tempel van de liefde nagedachtenis van wie hier woonden.                                                                                                                                                                 Hun Florentijnse lente van verlangen vond een schijn van overleven die de winter zachter maakt.   Marinus

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , , , , | Plaats een reactie

Kootwijkerzand

Geplaatst op september 16, 2013 door Marinus te Velde

  Ik heb de leegte gezocht van een warme zomermiddag die verging in het Kootwijkerzand zonder daden geruisloos, licht bewolkt, verlaten.   Dit zand heeft alles toegedekt met ongeschonden verten niet wetend wat stormen benamen waarin reizigers hebben gedwaald.   … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , , | Plaats een reactie

Zonlicht

Geplaatst op juli 27, 2013 door Marinus te Velde

  Het verre zonlicht wordt verstrooid volgens kosmische wetten die menners laten rekenen aan de voortgang van bestaan.   Ontwerpers van heilige plaatsen vonden bij het dagen van de winterwende licht in koepelgraven een zonnecel een menselijk gareel van eeuwigheid. … Lees verder →

Geplaatst in Algemeen, gedichten, Poëzie | Tags: | Plaats een reactie