Tanah Lot

Tanah Lot

 

Tijdens de vloed, toen  schuimend water

Tanah Lot* omstuwde, vreesden  reizigers

de samengekomen demonen uit zee

en verloren het geloof in wat zij deden.

                                                                                                   

Onderweg, diep in de nacht een grot

vuur en schaduwen

het vermoeden van een weg

die zij niet wilden gaan.

 

Maar zoet water welde

uit een oude bron daar

en lokte hen naar buiten.

                                                        

Wachtend op het drooggevallen strand aanvaardden zij

in het late licht van een zonsondergang

wat zij werkelijk hadden gezien.

 

Marinus te Velde

 

*tempel op Bali

Over Marinus te Velde

Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan te geven.
Dit bericht werd geplaatst in gedichten, Poëzie en getagged met , , , . Maak dit favoriet permalink.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s