Categorie archief: gedichten

Teunisbloem

Geplaatst op oktober 17, 2018 door Marinus te Velde

  Een zomerverhaal in geel bij schemering ontsloten de koningin van de nacht gehoord  haar aria gefloten.   Zo’n ouverture zoekt de lichte maten voor tegenstemmen die slechts weten: dit laatste zonlicht  voor de kelk is van diepe duisternis bezeten. … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: | Een reactie plaatsen

Burns’ landschap

Geplaatst op augustus 7, 2018 door Marinus te Velde

Ze kwam van ver, men zong Coming Thro’  Rye Water. Zo kende hij haar.   Nat schoeisel door de beek zelden droog, ze waste de modder van haar petticoat. Zo ging ze aan ’t koren voorbij.   Dit gaf hij … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, landschap, Poëzie | Tags: | 2 reacties

Naar Jura

Geplaatst op mei 5, 2018 door Marinus te Velde

Aangeland waar Orwell zijn laatste Schotse regels schreef. Overal komen sneeuwklokjes op. Een paar tulpen boven de grond. Enkele muurbloemen proberen nog te bloeien. Terug naar Jura, bemind eiland voor  eenzamen opgenomen in striemend weer, strijdbaar nog.   Het landschap … Lees verder →

Geplaatst in gedichten | Een reactie plaatsen

Eerste sneeuw

Geplaatst op december 11, 2017 door Marinus te Velde

Nooit zag zij de vormen van een warme wereld in sneeuwkristallen wade   Na deze woorden zocht haar reis de kille aarde   die zij zag komen in het wit doorluchtigheid in vallende sneeuw een koningin die zich ter aarde … Lees verder →

Geplaatst in gedichten | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Beachy Head

Geplaatst op oktober 20, 2017 door Marinus te Velde

Waar wij staan brengt het licht langs een slapend baken golfslag in milde gedachten naar de krijtrots, ons  verhaal.   De overtocht naar Albion gaat voort   in taal en tekens van wat ons bewoog verzonken, maar niet verdwenen. Noem het beachy head dat ontwaakt … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, landschap, Mooie dagen, Poëzie | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Symforosa*

Geplaatst op augustus 22, 2017 door Marinus te Velde

  Fluister haar naam en keer terug naar de stad waar haar huis al vele zomers blinkt bij de vensters met de druivelaar   alsof het licht is bewaard dat de jonge vrouw omgaf toen een stille hovenier naderbij kwam … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: | Een reactie plaatsen

Vos-oord

Geplaatst op juni 17, 2017 door Marinus te Velde

Een verhaal voert mij mee, onophoudelijk, ik wil het duiden om aan doling te ontkomen als ik de bron niet achterhalen kan.   Dan ben ik in het woud, van een onbehagelijk verleden, waarin ik lege huizen vind die hun … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Straatfeest

Geplaatst op mei 17, 2017 door Marinus te Velde

De zware boeken van oorlogen en verzet die een oude man het lezende kind eertijds gaf voeden elk jaar mijn gedachten aan het straatfeest en verhalen van bevrijders   Bij de behouden huizen van een getroffen wijk zal ik hen allen weer begroeten samen met de herdachte … Lees verder →

Geplaatst in gedichten | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Lotgenoten

Geplaatst op april 12, 2017 door Marinus te Velde

In de tuin van het vlakke land zong nieuwe muziek bij woorden die toch Elektra schiepen zoals een enkeling haar zag lotgenoten volgden hem trouw aan zijn partituur van een familiedrama op klaarlichte dag een voorjaarsliefde die verblindde Marinus te Velde

Geplaatst in gedichten | Tags: , , , , | Een reactie plaatsen

Requiem voor Zandwijk*

Geplaatst op januari 24, 2017 door Marinus te Velde

  Uitkijken over de rivier brengt mij een requiem voor een verdwenen dorp de dichtgeslibde haven Zandwijk. Na eeuwen restte zwavelige grond.   De keizer had zijn tol al lang gesloten. Vreemde machten brachten een bedreigd bestaan. Verweesd ontkwamen werkers … Lees verder →

Geplaatst in gedichten, Poëzie | Tags: , , | Een reactie plaatsen