Een zomerverhaal in geel
bij schemering ontsloten
de koningin van de nacht gehoord
haar aria gefloten.
Zo’n ouverture zoekt de lichte maten
voor tegenstemmen die slechts weten:
dit laatste zonlicht voor de kelk
is van diepe duisternis bezeten.
Marinus te Velde
Over Marinus te Velde
Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan te geven.
Dit bericht werd geplaatst in
gedichten,
Poëzie en getagged met
buitenleven. Maak dit favoriet
permalink.
