Vogelvolk voedt zich ‘s winters
soms met uitgestrooide zaden.
Ik ga bij tijd en wijle uit
om ze in voorjaarslicht te vinden.
Onrustig ben ik in de lanen,
volg liever buitenwegen
voor de naweet van voorbije jaren,
die nog vergezichten biedt.
Hier tref ik andere vogels
in een nieuw geschetst onthaal
dat zich nog duister duiden laat.
Een overgroeide spoorbaan
zal weer kiemen in vrijheid
en voeren naar rijk struweel.
Marinus
Meneer Marius dit is werkelijk uniek verwoord.
Een mooi onthaal voor de naweet.