De wijngaard in het voorjaar
kaal nog op lichte aarde
een erewacht bij het huis.
De dichter schreef er in afzondering
zijn laatste regels, helder
in open woorden over zijn,
dat hij deemoedig zocht te leven
met zicht op de bergen nabij.
So faßt uns das, was wir nicht fassen konnten.
We stonden hier, aangeraakt
door wat hij schreef over natuur
voor wie een weerwoord vroeg.
Laat alles worden in onszelf, alles
wat wij zien, zal zwijgend spreken.
Marinus