De wijngaard in het voorjaar

kaal nog op lichte aarde

een erewacht bij het huis.

De dichter schreef er in afzondering

zijn laatste regels, helder

in open woorden over zijn,

dat hij deemoedig zocht te leven

met zicht op de bergen nabij.

So faßt uns das, was wir nicht fassen konnten.

We stonden hier, aangeraakt

door wat hij schreef over natuur

voor wie een weerwoord vroeg.

Laat alles worden in onszelf, alles

wat wij zien, zal zwijgend spreken.

Marinus