The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2013 annual report for this blog.
Here’s an excerpt:
A San Francisco cable car holds 60 people. This blog was viewed about 1,300 times in 2013. If it were a cable car, it would take about 22 trips to carry that many people.
Uitzichttoren
Een uitzichttoren haalt mij uit de tijd
van alledag naar het voorland
waarin vogels drijven op de wind
van lange voorjaarsdagen.
Hun brede vleugelslagen ratelden
waar ik hun rustplaats dacht.
Ze vlogen van het water weg
dat ze de winter had gebracht.
Marinus
Achter bogen van haaghout
ligt het gezochte huis verborgen.
De luiken zijn gesloten,
La Guillette meldde het hek,
een grens tussen straatrumoer
en verdroomd leven aan zee
in Etretat, waar schrijver en schilder
elkaar bij laagtij tegenkomen.
Op weg naar de poort aan de falaise
een speels te duiden silhouet gezien.
De boulevard houdt van zijn bel-ami,
die alle schulden overleefde
-geveinsde liefde, vals vernuft –
een spoor in grijze tinten aangegeven.
Marinus
Het Etretat van Guy de Maupassant
Begraafplaats in de Peel
Op het bomeneiland rusten zij
de arts uit sombere venen met zijn dierbaren,
een troubadour bezong hun levend tuinpad
met hoge bomen naar praktijk en atelier.
Samen in liefde luisteren naar de stilte,
zo wenkte de aarde hen uit het dorp,
nog spreekt een kind over zijn vader
in de uitbundigheid van de herfst
die pompoenen naar de boomgaard bracht
waar vrienden van hen allen
soms een laat schip naar de zon tekenden.
Vissen keken met grote ogen
naar blinkende zeesterren
tot al het blad gevallen was.
Marinus
Bij Coniston Water
De stem van Kathleen Ferrier om het huis
Een spel van licht en donker aan het meer
vervlocht zich met de groene weg terzijde
die wij deze morgen vonden, een lied
een vergezicht ontheven aan de tijden.
De stem van Kathleen was hier thuis
waar zij van zeven lampen had gelezen.
Water en wind omspeelden met geruis
wat met de zon ter kim was aangewezen.
She was a phantom of delight
terwijl de regenboog verscheen
die deze dag had uitverkoren.
Het lied van de aarde werd in haar zang herboren.
Zij zong Der süße Duft der Blumen ist verflogen
waar haar schrijver in zijn woorden huiswaarts ging.
Marinus
Om het huis zijn herfstdraden
naar de pracht van vallende kleuren.
De mooiste dagen van een leven
rijgen zich opnieuw aaneen,
elk jaar weer anders ontkomen
aan de leegte van verlies.
Ze raken de hitte van wat was
tussen mensen die verlangden
en leefden wat verloren leek.
‘s Morgens fietsen naar het oudste polderland
de rijzende zon over de zomerse binnenzee
van vissers uit vroeger dagen.
Marinus
Voskuil (Het bureau) at hier graag (zie foto)
Zo’n stad als Parijs
draagt mijn dagen over
aan de ruimte van gelouterd leven
oude en nieuwe muziek
de rive gauche en St. Lazare altijd jong
om zijn kunstenaars en filosofen
hun sporen metterwoon bewaard
altijd op weg naar hun taal
La Gioconda een eeuwige liefde
de Seine een stroom van stil bewogen
omfloerste stemmen over Parijs.
Marinus
Wie zij waren, komen bijeen
in hallen van geluk en troost
gezien door metgezellen
uit een nieuwe tijd.
Ik zoek wat hen bewoog
die met duistere woorden,
klanken, beelden, kleuren,
vormen en dansen
onderweg of aan het einde van hun reis
toegang vonden tot deze ruimten
die ingericht en in gebruik genomen werden
voor noden van een wankel bestaan
dat zich had afgespeeld over de grens
van wat een mens kan zeggen.
Marinus,
oktober 2011
Het carillon speelt in de mist
de onzichtbare stad nabij
in najaarsbeemden, witte hallen
boven beslagen watervlakken
het vee in eigen stilte bijeen
Over rietpluimen gaat een vogel
door de wijde wolk werwaarts
Marinus
Marinus te Velde 