De winter op Apols paneel

was haar zo dierbaar. 

We hadden woorden gevonden

die ons omsluiten zouden.

Het nieuwe jaar was aangebroken,

 het werk van de schilder weer nabij

in wat wij eens elkaar hadden gezegd.

Dit landschap zou ons weerzien zijn.

Hier werd  vergetelheid ontlopen.

Vitale elementen had zij ingebracht,

zag en hoorde ik opnieuw.

Samen wandelend in de streken

waar ik  mijn lief gesproken had,

dekten wij stil het afscheid weer toe.

Marinus te Velde