De trage stoet gaat voort
laat het voorname portaal achter zich.
Buiten zoek ik een verstilde stem
terwijl de baar het pad volgt.
Bij de aangewezen ruimte
gedenk ik in vertrouwde woorden
wat ons voor altijd bindt
zomaar iets van vroeger.
Afwezigheid laat diepe sporen na
waar men de ander mist
die je zo vaak sprak.
Daar zal hij in gesprekken komen
die altijd verder gaan
vriendschappelijk, hilarisch, troostend
Marinus te Velde
