De trage stoet gaat voort

laat het voorname portaal achter zich.

Buiten zoek ik een verstilde stem

terwijl de baar het pad volgt.

Bij de aangewezen ruimte

gedenk ik in vertrouwde woorden

wat ons voor altijd bindt

zomaar iets van vroeger.

Afwezigheid laat diepe sporen na

waar men de ander mist

die je zo vaak sprak.

Daar zal hij in gesprekken komen

die altijd verder gaan

vriendschappelijk, hilarisch, troostend

Marinus te Velde