Wachten

Voor het nest

 

Vogels begonnen weer aan nesten

de stoep bij het huis is bezaaid

met dode takjes van oude groei

waarmee het leven wordt omgeven.

                                                                       

Op kille dagen zullen wij zoeken

naar de samenhang die ons verwarmt

naar daden die hun uitzicht later boden

bij het vuur dat even oplaaide.

                                                                     

Waar wachten jij en ik nog op?

Een nest van herinneringen zal ons dragen

na een schijn van lange vluchten.

                                                                             

Hoe ver zijn we gekomen

geurige kruiden omringen ons

Alles is zo dicht bij huis

 

Marinus te Velde

 

Vrij naar “Hebban olla vogala…….” (± 1075)

Over Marinus te Velde

Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan te geven.
Dit bericht werd geplaatst in gedichten, Poëzie en getagged met , , . Maak dit favoriet permalink.

2 reacties op Wachten

  1. Myriam zegt:

    Mooi 🙂

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s