Een winterlandschap spreekt mij aan

met eeuwige treur over barre kou.

Maar diepzwart ijs na strenge vorst

draagt dierbaar leven hier.

Een lichtbaak meldt een buurtschap

langs nieuw gebaande wegen.

Mensen en bomen buigen

om ijzige wind te weerstaan.

Ingesloten door een lange tocht

vindt men zijn gelatenheid.

Het weidse land wordt binnenzee.

Aan gene zijde sluimert woon

in aangewaaid habijt gekomen,

de luwte van een stille haven.

Marinus