Wat is gebleven na de winter

vraagt nog nauwelijks om beraad.

Er is de stilte om wat was,

geen twijfel wat er komen gaat.

Hier wordt gespit, gemest, gezaaid, geplant

om gaten in de tijd te dichten.

Het weer wordt eindeloos besproken.

Er zal nog wel eens nachtvorst zijn.

Verschoven land bij stad en dorp,

laat ons reizen naar oude tafels en

weten wie daar waren aan de dis,

die in het voorjaar opgediend werd

als de wekpotten leeg waren

en het werk op de akker begon.

Marinus