Het verre zonlicht wordt verstrooid

volgens kosmische wetten

die menners laten rekenen

aan de voortgang van bestaan.

Ontwerpers van heilige plaatsen

vonden bij het dagen van de winterwende

licht in koepelgraven een zonnecel

een menselijk gareel van eeuwigheid.

Vage onrust om de oude zonnewagen

met het schrikbeeld van de dag

dat een menner vuur en ander ontij morst

tijdens ‘paradise regained’* aan zee

met waaiers van vuur en zij

en zonnevogels aan de horizon.

Marinus

*Gedicht van H. Marsman (1899-1940)