Waar we woonden in de stad

kwam de blauwe tram voorbij.

Van de duinen op weg naar dorpen

die ik als kind nooit had gezien.

Langs de schooltuin verliet hij

mijn wereld van die dagen,

voor een verre ruimte toegerust,

die mij zonder zwaarte scheen.

De weiden aan het water, de wilgen

langs verdwijnende rails naar de einder

zonder nieuwe wijken nog.

De tram werd canoniek geboekstaafd

om de smalle dorpsstraat met enkelspoor

waar inhalen verboden is gebleven.

Marinus