De kade is weerloos verweer,

een waterlinie tegen alle stadsvertoon

dat het groene hart bezwaart

voor de moloch van brute groei.

Dit pad heeft verten bewaard,

honderden vogels waaieren uit

zwevende boven weiden en veen.

Wilde ganzen waken, waar zwaluwen dansen.

Ik heb hun woordloze verhaal hervonden,

in oude tekst herkend, die spreekt

van wildzang, ruimte en duur.

Achter wolken zie ik steden

waar de luchtmens is gebleven,

stadse kaden, oude bomen toegedaan.

Marinus