Om het water

 

Nabij de stad is  alles

trager om het water

dat we deze herfstdag volgen

uitvalswegen zwijgen naar behoren.

 

Waar de stilte invalt bij verdwijnend licht

ontwaren we een kleine stoet

een korte groet in het verschiet

brengt ons gesprek op gang.

 

Een verhaal van buitenlucht

in noordelijke zetting zwoegt

een ware trein van  oudsten

 

beweegt zich uit de cirkelgang

die ons voorspelbaar past

een haast huiselijk tafereel.

 

Marinus

Over Marinus te Velde

Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan te geven.
Dit bericht werd geplaatst in gedichten, Poëzie en getagged met , . Maak dit favoriet permalink.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s