Om het water

 

Nabij de stad is  alles

trager om het water

dat we deze herfstdag volgen

uitvalswegen zwijgen naar behoren.

 

Waar de stilte invalt bij verdwijnend licht

ontwaren we een kleine stoet

een korte groet in het verschiet

brengt ons gesprek op gang.

 

Een verhaal van buitenlucht

in noordelijke zetting zwoegt

een ware trein van  oudsten

 

beweegt zich uit de cirkelgang

die ons voorspelbaar past

een haast huiselijk tafereel.

 

Marinus

Onbekend's avatar

About Marinus te Velde

Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan te geven.
Dit bericht werd geplaatst in gedichten, Poëzie en getagd met , . Maak de permalink favoriet.

Plaats een reactie