Amsterdam*

 

Hertaling van Constantijn Huygens’  Amsteldam (1624)

* De stad spreekt

 

Daagse verwondering past bij mijn wonderen niet;

De vreemdeling hoort te bezwijmen die mij ziet.

Zwijm, vreemdeling, en vraag, Hoe komen al de machten

Van al wat prachtig is besloten in uw grachten?

Hoe komt gij, ‘t gouden veen, aan ‘s hemels overdaad?

Pakhuis van oost en west, al het water aan de straat,

Tweemaal Venetië, waar eindigen uw wallen?

Zeg meer, zeg, vreemdeling. Zegt liever niets, gij allen:

Roem Rome, prijs Parijs, kraai Cairo’s bloem ontloken;

Wie bezwijmend van mij zwijgt, heeft toch het best gesproken.

 

Hertaling door Marinus

Onbekend's avatar

About Marinus te Velde

Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan te geven.
Dit bericht werd geplaatst in gedichten, Gelegenheid, Poëzie en getagd met , . Maak de permalink favoriet.

Plaats een reactie