Hier is het weerwoord

voor alles wat voorbijging

naar een herinnering zonder troost

aan hoekig leven geklonken.

Zie de taal van de steen

het groen om de klokkentoren

de paarden in het zonlicht

op onmetelijke weiden grazend.

Alles werd later

het spel van de muze

een prachtige brief

die een uitzicht opende

dat nog verborgen was gebleven

bij het gras en de bomen.

Marinus, september 2008