Land’s End *

                                                       

Wat ik hier neergeschreven heb,

zal onverstaanbaar worden.

Het uitzicht wacht een taal

die niet gesproken wordt.

                                                                  

Bedenk gerust wat er niet staat,

kom nader tot de overdracht.

De dichter zoekt een lezer

die weet heeft van Atlantis.

                                                                                                                   

Ga aan land bij aangevreten boten,

volg een lichtzinnig geloof

dat een schijnkapel bouwde,

                                                                        

een schuilplaats in onbeloodste ruimte

onder een openbrekend wolkendek

boven de herinnering aan een lange reis.

                                                                               

*Uiterste punt van Zuid-West-Engeland

                                                                                             

Marinus

Over Marinus te Velde

Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan te geven.
Dit bericht werd geplaatst in gedichten en getagged met . Maak dit favoriet permalink.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s