Pingo

In april '12 003

 

Diepte haalt verrijkend water

waardoor dit ven ook ander leven lokt.

Smeltend ijs – voor eeuwen gebroken –

wierp er een wal om zich heen.

                                                                   

Zo wijd ik mij aan gespiegeld weten.

Een salamander beweegt zich

langs waterdrieblad, de kikker

laat zich van tijd tot tijd horen.

                                                                    

Boven de pingo gemarmerde lucht

waarin vogels onvermoeibaar speuren

naar wat beneden van hun gading is.

                                                                   

Passanten zijn het, even deel

van dit eigenzinnige landschap

dat zich niet in veen verliezen mag.

                                                            

Marinus

Onbekend's avatar

About Marinus te Velde

Meestal laat ik mij inspireren door lange wandelingen, reizen en jeugdherinneringen. Daar probeer ik dan een bijzonder levensgevoel aan te geven.
Dit bericht werd geplaatst in gedichten en getagd met . Maak de permalink favoriet.

Plaats een reactie