In het land van de schilder

een schijnkapel, zicht op luchten

met het verhaal dat in hem leeft

en zich zoekt te openbaren.

Een verre voorouder werd er gedoopt

later zwoegend op de landen daar

van eeuwenoude adel

voor wie hij de seizoenen diende.

Voor de schilder een verlangen

dat hem vanouds verbindt

met wat nabij gekomen is

in tinten die oplichten

uit een lang vergeten zwerk

dat hij terug wil zien op linnen.

Marinus,

januari 2010